ഫലവർഗ്ഗ പ്രേമികളുടെ മനം കവർന്ന പഴം ഡ്രാഗൺ ഫ്രൂട്ട്

എംകെപി മാവിലായി

അടുത്ത കാലത്തായി നമ്മുടെ നാട്ടിൽ വന്ന് ഫലവർഗ്ഗ പ്രേമികളുടെ മനം കവർന്ന പഴമാണ്
ഡ്രാഗൺ ഫ്രൂട്ട് അഥവാ പിത്തായപ്പഴം.
നേരിയ മധുരം, സവിശേഷമായ രൂപം, കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന നിറം എന്നിങ്ങനെയുള്ള പ്രത്യേകത ഇതിനുണ്ട്.

ഇത് ഉഷ്ണമേഖലാ കാലാവസ്ഥയിൽ സ്വാഭാവികമായി കാണപ്പെടുന്ന കളളിച്ചെടി ഇനമാണ്.
ക്യാക്റ്റേസിയേ (cactaceae) കുടുംബത്തിൽ പെട്ട ഈ ചെടിയുടെ ശാസ്ത്രനാമം ഹെെലോ സീറിയസ് അണ്ടറ്റസ് (Hylocereus undatus) എന്നാണ്.

സസ്യ വിവരണം
കേരളത്തിൽ അടുത്ത കാലത്താണ് ഡ്രാഗൺ ഫ്രൂട്ട് എത്തിയതെങ്കിലും തെക്ക് കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ ഇത് പണ്ടേ പ്രചാരമുളള ഒരു പഴമാണ്. ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഡ്രാഗൺ ഫ്രൂട്ട് ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്നത് വിയറ്റ്നാമിലാണ്.മെക്സിക്കോ, ‘തെക്കെ അമേരിക്ക തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളാണ് ഇതിന്റെ സ്വദേശമെന്ന് കരുതുന്നു.
ചെടിയിൽ നിറയെ ശാഖകളോടു കൂടിയ ബലം കുറഞ്ഞ തണ്ടുകൾ കാണാം. മുഖ്യ തണ്ടുകളും ശാഖകളും ധാരാളം വെള്ളം ശേഖരിച്ചു വെക്കുന്നവയാണ്.
മറ്റ് കളളിയിനങ്ങളിലെന്നപോലെ ഈ ചെടിയിലും മുള്ളുകൾ കാണാം. നാലു മുതൽ ഏഴ് മീറ്റർ വരെ നീളത്തിൽ വളരുന്ന തണ്ടുകളാണ് ചെടിക്കുള്ളത്. ഭാഗികമായി പടർന്നു വളരുന്ന സ്വഭാവമുളള തണ്ടുകൾക്ക് താങ്ങ് നൽകുന്നത് നന്നാവും.

ഇതിൽ മൂന്ന് തരത്തിലുള്ള ഇനങ്ങളുണ്ട്. ഇവയിൽ സാധാരണയായി കാണുന്ന ഹൈഡ്രോ സീറസ് അണ്ഡാറ്റസ് ചുവപ്പ് നിറമുളള പഴമാണ്. ചുവന്ന തൊലിയുളള ഇതിന്റെ ഉൾഭാഗം വെളുത്തിരിക്കും. ഹൈഡ്രോ സീറസ് കോസ്‌റ്റാറി സെനെസിസ് എന്ന ഇനത്തിന്റെ തൊലിക്കും ഉൾഭാഗത്തിനും ചുവപ്പ് നിറമാണ്.ഹൈഡ്രോസീറസ് മെഗലാന്തസ് എന്ന ഇനത്തിന്റെ തൊലിയും ഉൾഭാഗവും മഞ്ഞ നിറത്തിലാണ്.ഗുണപക്ഷത്ത് ഈ മൂന്നിനങ്ങളും ഒരുപോലെയാണ്.

കൃഷി രീതി

വിത്തുകൾ വഴിയും, തണ്ടുകൾ മുറിച്ചു നട്ടും ഇതിന്റെ വംശവർധനവ് നടത്താം. നന്നായി പാകമായ പഴങ്ങളിൽ നിന്നും വിത്തിനോടൊപ്പമുള്ള മാംസളഭാഗം മാറ്റിയ ശേഷം ഉണക്കിയെടുത്ത് വിത്തായി ഉപയോഗിക്കാം. വിത്ത് നട്ട് രണ്ടാഴ്ചക്കകം മുളക്കും .തണ്ടുകൾ നടീൽ വസ്തുവാക്കുന്നതിന് മൂപ്പെത്തിയ തണ്ടുകൾ മുട്ടു ഭാഗം ഉൾപ്പെടെ ചെടിയിൽ നിന്നും മുറിച്ചെടുക്കണം.
വിത്തായാലും, തണ്ടുകളായാലും ഇവ പോളിത്തീൻ കവറിൽ ആറ്റമണലും പ്രൂഴി), ചാണകപ്പൊടിയും കലർത്തി തയ്യാറാക്കിയ മിശ്രിതത്തിൽ നടാം. ഇവക്ക് നേരിയ ഈർപ്പമേ നൽകാവൂ. ഇവ കിളിർത്ത് തുടങ്ങിയാൽ സ്ഥിരമായ സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റി നടാം.വെള്ളം കെട്ടി നിലക്കാത്തതും നന്നായി സൂര്യ പ്രകാശം ലഭിക്കുന്നതുമായ സ്ഥലത്താണ് ഇത് വളർത്തേണ്ടത്. വളരുന്ന ചെടിക്ക് താങ്ങ് നൽകി നിവർത്തി നിർത്തണം. മുകളിലേക്ക് വളരുന്ന രണ്ട്, മൂന്ന് തണ്ടുകൾ മൂന്ന്-നാലടി ഉയരത്തിൽ വളർത്തിയെടുക്കണം. വേണ്ടത്ര ഉയരത്തിൽ തണ്ടുകൾ വളർന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നീട് വശങ്ങളിലേക്ക് പടർന്ന് താഴേക്ക് തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന വിധത്തിലായിരിക്കണം വളർത്തേണ്ടത്.ഇപ്രകാരം തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ശിവരങ്ങളിലാണ് കൂടുതലായും പൂക്കളും കായ്കളും ഉണ്ടാവുക. മറ്റു പരിചരണങ്ങളൊന്നും ഇവക്ക് ആവശ്യമാകാറില്ല.

മഴക്കാലത്ത് ചെടി നട്ടിരിക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് ഈർപ്പം അധികമാകാതെ ശ്രദ്ധിക്കണം. വേനലിൽ ജലസേചനം വല്ല പ്രാഴും മതി.
ശാഖകൾ മുറിച്ചെടുത്ത് വേരു പിടിപ്പിച്ച് തയ്യാറാക്കിയ തൈകൾ നട്ട് മൂന്നാം വർഷം പുഷ്പിക്കും. വിത്ത് തൈകൾ കായ്ക്കാൻ രണ്ടു മൂന്നുവർഷം കൂടുതലായി എടുക്കും.
രാത്രിയിലാണ് പൂക്കൾ വിടരുക. പകലാവുന്നതോടെ അവ വാടി തുടങ്ങും.വവ്വാൽ, നിശാശലഭങ്ങൾ വഴിയാണ് പരാഗണം നടക്കുക. പൂവിട്ട് 30 – 50 ദിവസങ്ങൾക്കകം ഫലം പാകമാകും. പൂക്കളിൽ കൃത്രിമപരാഗണം നടത്തിയാൽ അവ എല്ലാം കായ്കളായി തീരുമെന്ന് ഉറപ്പിക്കാം.വർഷത്തിൽ അഞ്ച് – ആറ് തവണ വിളവെടുക്കാം. ഒരു പഴത്തിന് 150 മുതൽ 600 ഗ്രാം വരെ തൂക്കമുണ്ടാകും.


പോഷക ഗുണം

പഴത്തിന്റെ ഉളളിലെ മാംസളമായ ഭാഗമാണ് ഭക്ഷ്യയോഗ്യം. വർണ്ണപ്പൊലിമയും, തുകൽ പോലെ വഴക്കമുള്ളതുമായ പുറന്തൊലിയാണ് പഴത്തിനുള്ളത്. പഴം നടുവേ മുറിച്ചാണ് ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ ഉൾഭാഗം കഴിക്കുക. കാമ്പ് നിറയെ കറുത്ത നിറത്തിൽ ചെറിയ വിത്തുകൾ കാണാം. വിത്തുൾപ്പടെ ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്.
ചെറിയ മധുരമുളള പഴം രുചികരമാണ്.പോഷകത്തിന്റെ കാര്യത്തിലും ഇത് ഒട്ടും പിന്നിലല്ല.കലോറി വളരെ കുറവും ഫൈബർ ധാരാളമുള്ളതിനാലും പ്രമേഹ രോഗികൾ ഉൾപ്പടെ എല്ലാവർക്കുമിത് കഴിക്കാം. ഒലിക് അമ്ലം (olic acid), ലിനോലീക് അമ്ലം( linoleic acid), ലിനോ ലീനിക് അമ്ലം( linoleinic acid) എന്നീ കൊഴുപ്പുകളാണ് മുഖ്യമായും അടങ്ങിയിട്ടുള്ളത്.
ഭക്ഷ്യയോഗ്യമായ 100 ഗ്രാമിൽ 60 കലോറി മാത്രമാണുള്ളത്. ഇത് കൂടാതെ 8.8 ഗ്രാം കാൽസ്യം, 3.61 ഗ്രാം ഫോസ്ഫറസ്, 0.65 മി.ഗ്രാം ഇരുമ്പ് എന്നീ ലവണങ്ങളുമുണ്ട്.
ഇതിൽ ധാരാളമായി അടങ്ങിയിട്ടുള്ള വിറ്റാമിൻ സി രക്തത്തിലെ കൊളസ്ട്രോൾ കുറക്കാൻ സഹായിക്കും. പഴത്തിൽ ആന്റി ഓക്സിഡന്റുകൾ ഉളളതിനാൽ രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി വർദ്ധിപ്പിക്കും.

പഴത്തിൽ നിന്ന് പഴച്ചാറും വീഞ്ഞും നിർമ്മിക്കാം. മറ്റു പാനീയങ്ങൾക്ക് സ്വാദ് നൽകാനും ഇത് പ്രയോജനപ്പെടുത്താം. പൂക്കളും ഭക്ഷ്യയോഗ്യമാണ്. ഇത് തിളപ്പിച്ച് പാനീയം ഉണ്ടാക്കുന്നു.